Rozdział 2

Jestem tu już dwa dni nigdzie nie wychodziłam, nic nie jadłam, nic nie piłam, nikt nie przychodził .
Byłam tak jakby odcięta od świata!Cały czas patrze w sufit i myśle o czym bądz by tylko zapomnieć
ich wszystkich,tego życia, świata -mnie!
-Nie,nie,nie....Effy weź się w garść!!Czemu dajesz sobą pomiatać?czemu brakuje mi pewności siebie, by stanąć ze światem twarzą w twarz,  no tak to życie moje i tylko moje!!!...
                                                                          ***

Postanowiłam tak nie siedzieć i wyjść stąd , przecież oni mi nic nie zrobią.
Wyszłam z pokoju , rozglądając się po pomieszczeniach zauważyłam, że sa nieźle bogaci,ciekawa jaka praca?pewnie mordercy....
 Schodziłam po schodach rozglądając się czy aby nikogo nie ma i tak było.Pośpiesznie ubrałam się w mój płaszcz i próbowałam otworzyć drzwi ale okazało się że są one zamknięte!
Niech to szlag!-pomyślałam
Przeklnełam pod nosem kiedy usłyszałam kroki które słychać były coraz wyraźniej...
-a gdzie się to wybiera?-jego głos rozbrzmiał po całym pomieszczeniu byłam pewna że jesteśmy sami...
-chcę wrócić do domu chyba to normalne, co nie- odwróciłam się i ujrzałam blondyna z głupawym usmieszkiem który strasznie mnie irytował...
-wyjaśnijmy sobie coś !To my decydujemy kiedy wychodzisz rozumiesz?
-chyba was pojebało!to moje życie nie wasze!-krzyknełam tak głośno że jestem pewna że dwie ulice dalej mnie pewnie słyszeli
-no chyba nie!ok powiem tak jeśli chcesz żyć zostajesz jeśli odejdziesz pamietaj znajdziemy cię i już niebędzie tak miło, ja bym się nad tym zastanowił tym bardziej nie wiesz kim jesteśmy!
-akurat wiem!popierdolonymi chujami!!!-było widac że blondyn aż skrzywił się moją odpowiedzią, ale miałam to gdzieś chociaż nie powiem bałam się nich jak cholera...
-nie pozwalaj sobie!-widać było , że próbuje się opanowac, ale nie zadobrze mu to wychodziło i tak nie zamierzałam przestać chodzby nie wiem co  będę twarda!...
-wal cie się
                                                                              ***


Nie wiedziałam gdzie iść ani gdzie jestem .Nagle podjechało piękne czrne auto a szyby zaczeły się opuszczać i z nich wyłonił się wysoki brunet z uśmiechem na twarzy...
-Podwieźdz cię gdzieś, piękna?-na jego pytanie zgodziłam się nawet się nie zastanawiając,chciałam stądodjechać jak najszybciej!
-tak jasne -szybko wsiadłam doauta i z  piskiem opon odjechaliśmy.
Całą drogę obserwowałam drogę i co chwilę spoglądając na chłopaka o brązowych włosach ,niebieskich oczach i bardzo jasnej karnacji.Czułam się strasznie niezręcznie .
-jak masz na imię?-przerwałam tą niezręczna ciszę
-Jack a ty?
-Effy
-bardzo ładne imię -odparł z usmiechem a na mojej twarzy zagościl rumieniec
-hhaaahaha....dzięki
Kiedy spojrzałam na droge cos mi tu nie grało, Jack przejechał moją ulicę przed chwilą i zaczełam odczuwać niepokój.
-Amm...Jack?-zapytałam, czułam że moje usta aż drżąąa....ze strachu
-tak kochanie?-zapytał z rozbawieniem
-przejechałeś moją ulicę!
-wiem-odparł poszerzając swój usmiech a ja miałam ochotę z tantąd uciec jaak najdalej!...
-gdzie jedziemy?
-do mnie zobaczysz tam ci się spodoba -nie wiedziałam co odpowiedzieć zaczealam krzyczeć płakac kopać i wsystko co się da ...
-wypuść mnie proszę!!!-nie mogłam przestać płakać tak bardzo się bałam
-zamknij się!-krzyknął i po chwili dostałam czymś w głowę i straciłam przytomność....

                                                                 **Niall**

-Niall!już jesteśmy....-głos chłopaków dobiegały z salonu , już wrócili po swojej pracy !!
-Hej!ile dzisiaj zaliczyliście?
-Nie wiem nawet nie zliczymy-nagle wszyscy zaczeli się śmiać
-ej agdzie macie Harrego?-zapytałam bo myślałem że poszli razem a patrze ago nie ma co jest  grane?
-no przecież myślelismy żejest cały czas z tobą!
-co wy pierdolicie gdzie on kurwa jest?
-a skąd mamy do jucha wiedzieć!-usłyszałem głos Louisa który jak zwykle martwi się oswojego przyjacielaa....
-a tak wogule Niall to gdzie Effy?
-wyszła-odpowiedziałem , wiedziałem że chlopacy będa źli ale miała wybór
-jak to kurwa wyszła?-widac było że Zayn miał już dosyć wrażeń jak na jeden dzień
-ej dobra nie kućmy się tylko poszukajmy Harrego a potem zajmiemy się dziewczyną...
Po pokoju dobiegł dzwięk dzwona , wszyscy spojrzeli na mnie!
Szybko wyciągnołem sluchawke i odczytałem wiadomość!
                
                                                                 od:Nieznajomy
,,Mam nadzieję że pożegnaliście się z kumplem bo wątpie że się jeszcze kiedyś wogule zobaczycie!
P.S Możecie byc pewni że z Effy dobrze się zabawimy .
Zemsta nadchodzi!''

-Chłopaki mamy problem....